Mnie też nie zachwycił. Jednak doznania chłopca były dla mnie na tyle prawdziwe, że aż ważne. Obie postaci: i Peter i Barrie mają w sobie tyle niezmierzonego smutku, a świat zmyślony na tyle nie zaspokaja jednak ich głodu na bliskość prawdziwą, że siłą rzeczy ten film wciąga mnie w swoją orbitę, do tego stopnia, że nie usłyszałam w ogóle muzyki, chociaż szłam z nastawieniem wsłuchania się w nią, bo Kaczmarka z innych filmów, a szczególnie z Total Eclipse, bardzo cenię.

Jeśli chodzi o relacje międzyludzkie, to tuaj film rzeczywiście funkcjonuje. Wzruszały mnie właśnie te interakcje, to definiowanie siebie porzez kontakt ze światem zewnętrznym i wewnętrznym.
A co do muzyki... Kaczmarek skomponował niezłą muzę, jednak trochę zbyt ułagodzoną, oswojoną.