Prawda film wzrusza i chwyta gdzieś tam za serce - ale bardziej gdzieś tam w podświadomej przestrzeni, na początku faktycznie film wydawał mi się nudny, ale później wciąga i z czasem robi się coraz lepszy, arcydziełem bym go nie nazwał ale jest to naprawdę dosyć dobre kino - coś jakby znalezienie złotego środka pomiędzy filmem komercyjnym a ambitniejszym z głębszym sensem. Pozdrawiam

Ta "nuda" jest właśnie dużą zaletą tego filmu. Czasem spektakularność w filmach męczy, a Amerykanie wręcz to kochają. Także miłe zaskoczenie, bardzo miłe.
Film jest uroczy i wzruszający ;) Na pewno nie dla kogoś kto chce się tylko rozerwać z miską popcornu. ;)

Na starcie powiem, że to co piszę to jest mój własny wywód amatorski i jak najbardziej nieprofesjonalny, zwykła moja opinia :) Ten film jest inny niż wszystkie, a przez to staje się wyjątkowy. Oglądając go łatwo zapomnieć o otaczającym świecie, wciąga niebanalną i przede wszystkim nieprzewidywalną fabułą. Nie powiedziałbym, że każdy znajdzie tam coś dla siebie bo to nie jest kolejna naiwna "masówka" i to łatwo zauważyć, prezentuje on pewne wartości. Przedstawienie rzeczywistości w sposób bajkowy i dziecinny, bez wielkich słów, bez autorytetów tworzonych często na siłę, świat ukazany z najprostszej możliwej strony, ale niebanalnie, trafia do nawet wymagającego widza. Nie sądziłem, że ten film zrobi na mnie takie wrażenie, jak widać warto zobaczyć coś niepozornego, aby się przekonać o prawdziwej naturze filmu. :)

Kiedy zabierałam się za oglądanie filmu nie oczekiwałam nie wiem jakiego cudu. Sęk w tym, że kiedy go obejrzałam i weszłam na filmweb'a, żeby go ocenić kursor zaczął zasuwać na 10:)
Nie, ale tak poważnie to naprawdę... niezwykły. Po głębszym zastanowieniu nie umiem sprecyzować, co mnie w nim oczarowało. Normalnie mówi się, muzyka, gra aktorska itp.. Ale w tym wypadku wszystko tak pięknie się uzupełniało, że nie muszę wyliczać.
Ach, i zgadam się z tobą szczególnie w jednej kwestii. Fimy TEGO typu, jak również inne, które, bądź co bądź, wymagają od widza myślenia i odczuwania naprawdę, najlepiej jest obejrzeć w samotności, bądź z osobami, które do seansu podchodzą tak jak główny zainteresowany:). Nie żebym odradzała chodzenie do kina, czy rezygnowanie z filmów z przyjaciółmi, po prostu wiadomo -różne gusta = różne reakcje. Uważam, że w kinie o wiele lepiej można się skupić, nawet jeśli znajdą się tacy, na których to trzeba, że tak powiem ,,cichnąć":) ( Na całe szczęście mnie tacy zdarzyli się jedynie parę razy :p).
PS. Koverss, wypowiedź amatorska czy nie, grunt, że trafna:)

Ten film jest wspaniały i tyle. Co do wątku miłosnego - o to właśnie chodzi w miłości... Nie o ckliwe wzruszenia i mówienie sobie co chwila "Ach, kocham Cię" ale o porywy duszy i wzajemny szacunek. Co to jest sztuka? Sztuką jest sprawić, że w człowieku odzywa się coś, co jest naprawdę głęboko i w codziennym życiu prawie tego nie odczuwamy... Ten film to potrafi, dlatego można go spokojnie nazwać dziełem sztuki. Ja oglądałem ten film w samotności i każdemu to polecam - nie trzeba kryć się z emocjami, które Marzyciel wyzwala. Pozycja obowiązkowa dla każdego wrażliwego i myślącego człowieka

jak ktoś uważa, że ten film jest nudny to niech ogląda filmy akcji, a nie dramat pod tytułem Marzyciel.
Śmieszne, niech sami zapytają się o co im chodzi