Odnalazły się marzenia,
które włożyłem kiedyś
do dziurawej kieszeni,
gdy noc
wielka wrona
leciała do rzeki przejrzystej - dobrej
Tamtej nocy,
nietoperze pożarły wszystkie gwiazdy,
białe motyle
zostały tylko czarne motyle.
Prawda była wtedy jak księżyc
toczący się po gładkim zwierciadle
przez cztery tygodnie
Odnalazły się marzenia
gruby kij dębowy..

E.Stachura „Odnalazły się marzenia”

A czy tak naprawdę trzeba je było odnaleźć? One zawsze są przy nas, zawsze będą zapisane na kartach Twojej wyobraźni, marzenia są w Tobie i są Tobą...
Najnowsze dzieło Marca Forstera, do którego muzykę skomponował Polak-Jan A.P Kaczmarek nosi tytuł „Marzyciel”, a właściwie to „Finding Neverland”. Ale chyba akurat w tym wypadku pomimo tłumaczenia udało się oddać duszę filmu.
„Marzyciel” to historia życia pisarza J.M. Barrie'ego twórcy jednej z najbardziej znanych książek dla dzieci- „Piotrusia Pana”. Przepiękna, bajkowa opowieść o dorosłych chcących pozostać dziećmi i dziećmi zmuszonymi do dorosłości. Kolorowo, epicko ale też łapiąc za serce opowiedziana historia powstania bajki, która sprawia, że na nowo wierzymy w swoje marzenia. Film pokazuje wesołe, frywolne, lekkie życie czwórki dzieci przeplatające się z jego okropieństwami, śmiercią i twardą rzeczywistością.
Główny bohater (Johny Depp-który kapitalnie oddał ducha swojej postaci, jak mówiłam-jeszcze nigdy nie widziałam złego filmu z tym aktorem. Ten był jednym z jego lepszych obrazów, co oczywiście zostało docenione w postaci tegorocznej nominacji dla niego w kategorii Najlepszy aktor, właśnie za rolę w „Marzycielu”) znajduje się u szczytu kariery. Tymczasem czuje, że największe dzieło jego życia jest wciąż przed nim, na wyciągnięcie ręki, nie może jednak zebrać myśli i znaleźć natchnienia . Pewnego dnia zupełnie niespodziewanie spotyka pełną uroku matkę czworga małych dzieci, młodą Sylvię (Kate Winslet- która również wspaniale zagrała swoją rolę). Obserwując ich życie, spędzając wspólnie czas, poprzez wspólne rozmowy i zabawy, zaczyna pisać dzieło swego życia o, którym tak bardzo marzył i na które tak długo czekał. Z biegiem czasu zakochuje się także w Sylvii...
Film skłania nas do najprostszej rzeczy-do uwierzenia w to, że wszystko jest możliwe, że wszystko może być takie jak my sobie tego zapragniemy-wystarczy tylko w to uwierzyć. Właśnie i tu pojawia się problem-owe TYLKO? Jak mówi bohater filmu: ”Nie wejdziesz na szczyt góry, bo jesteś TYLKO człowiekiem... Nie będziesz niedźwiedziem., bo jesteś TYLKO psem... Diament jest TYLKO kamieniem...” TYLKO? A może właśnie aż? Wszystko jest w twoich rękach i Ty możesz dokonać tego co sobie zamarzysz. My sami tworzymy i szukamy swoja Nibylandie. Odnajdując Nibylandie, odnajdujemy siebie, swoje dzieciństwo i swoją dorosłość. Tak naprawdę to każdy z nas sam powinien sobie odpowiedzieć na pytanie: Kiedy przestaliśmy być dziećmi? I czy na pewno udało nam się tego dokonać? A może nadal nimi jesteśmy? Obraz godny zastanowienia się nad tym czy rzeczywiście realizujemy swoje marzenia czy może stoimy w miejscu. Może jeśli jesteśmy dorośli uważamy, że marzenia są nie dla nas? Tymczasem tak naprawdę sami jesteśmy jak Piotruś Pan- chcielibyśmy na zawsze pozostać dziećmi....
„Marzyciel” zdobył 7 nominacji w tegorocznych Oscarach i przyznam, że rzeczywiście należą mu się! Zdecydowanie liczę na to, że dostanie jakąś statuetkę w nominowanych kategoriach- może nawet za muzykę, to było by cudowne, bo Polak otrzymał by najważniejszą nagrodę filmową, ale to marzenie...Ale pamiętajmy! Marzenia -podobnie jak wróżki- żyją tyko dzięki nam- dzięki tym, którzy w nie wierzą, bez nas umierają, a ich blask gaśnie niczym spadająca gwiazda...I nie musimy ich szukać- one cały czas tkwią uśpione w nas, w naszej wyobraźni...Od nas zależy kiedy się przebudzą.
Gorąco polecam ten obraz- naprawdę -cudowny, magiczny film, który sprawia, że na nowo wierzysz, że na nowo chcesz odnaleźć siebie. Poza tym piękna scenografia i doborowa obsada. W moich oczach otrzymał już dziś Oscara.